De eerste dagen stonden in het teken van relaxtheid, aftasten en het drinken van coca thee. Het drinken van coca thee is verstandig omdat het hier, in de buurt van Cuzco, zwaar ademen is. Dit heeft allemaal te maken met de hoogte waar we hier zitten. Ofwel in de voetsporen van de locals drink je veel coca thee en in navolging van de sjamanen kauw je vervolgens op deze coca bladeren. Dit wonderbaarlijke plantje helpt je om aan te passen aan de ‘altitude’.
Na het verlies van Nederland reste mij nog slechts een onbehagelijk gevoel, welke er toe leidde dat ik moederziel alleen door Cuzco moest zwerven, wachtend op mijn contact met ‘The Four Winds Society‘. Mijn onderzoek zou bij deze organisatie beginnen. Echter nadat ik een aantal dagen door de stad had gezworven, was ik het tijdsbesef blijkbaar enigzins kwijt geraakt. Het was namelijk zo dat ik mij een dag had vergist. Ofwel ik was mij een dag te vroeg aan het voorbereiden voor het contact met de Four Winds. Dit zorgde er voor dat ik nog een dag in het hostel zou blijven en nog even een uurtje illigaal op hun wireless internet kon surfen. 😉
Maar goed de volgende dag was het dan toch echt zo ver! Ik had een telefoon nummer van een zekere Wilbert Salas. Salas was het contactpunt voor de Four Winds, echter de beste man was zelfs na ongeveer 100 x bellen nog steeds niet bereikbaar ggrrrrrrrr. Maar goed uiteindelijk herlas ik de papieren van de Four Winds en zag dat de mensen op het vliegveld opgehaald zouden worden. Dus, dacht ik, ga ik naar het vliegveld en ont-moet de mensen daar wel. Dus ja zo gezegd zo gedaan. Na een half uurtje te zitten bij de dame met het bordje ‘The Four Winds’, was het tijd om het vliegveld weer te verlaten. Een taxi bracht mij naar het hotel van de beste meneer Wilbert Salas. Het grappige was, grrrrr, dat dit hotel op drie minuten loopafstand van mijn hostel was. Er was nog zo’n grappig element, namelijk dat de overnachting in dit hotel niet bij de prijs van mijn avonturen en avond uren bij de Four Winds was inbegrepen. Dit kwam er op neer dat ik 70 dollar moest betalen, voor een overigens fantastisch hotel! Echter voor een backpacker die goed op zijn centjes let, (tenminste op die ene taxi na 😉 ), zodat hij niet voor 4 solos (1 euro) geript word.
Kortom ik betaalde nu 70 dolar (iets minder dan 50 euro) en dat is toch best een uitgave aangezien ik voor 20 soles (5 euro) in mijn hostel kon overnachten. Hoe dan ook na een heerlijk bad en een uitstekend ontbijt was het zo ver. Deze dag zouden vertrekken naar het hotel waar ik de komende 2 weken zou verblijven. Het fantastische hotel waar ik nu zit heet ‘Sonesta Posasdas Del Inca’ hotels in de Sacred Valley in Yucay, iets buiten Cuzco.
Ook hier zit ik in een geweldig hotel, goede bedden en een heus ligbad, best anders dan die in Ghana bijvoorbeeld 😉
Mijn kamergenoot, ‘The Algonquin white man’ is saying hi!’. Dus bij deze. Deze stam, originele bewoners van de VS en Canada leven daar nog steeds in grote getallen, zo weet hij mij te vertellen. 🙂
The Four Winds Society
Al met al kan ik volmondig zeggen dat mijn onderzoek is losgebarsten. In feite is mijn avontuur met de The Four Winds al in Nederand of eigenlijk Belgie begonnen.
Een aantal jaren geleden deed ik, zoals de meesten wel weten, een opleiding practitioner NLP en een practitioner Master NLP bij Paul Liekens. Op het moment dat ik deze opleiding volgde, was Paul de opleiding bij de Four Winds net aan het afronden. Deze opleiding was een vorm van Neo Sjamanisme. Paul was hier zo enthousiast over dat hij ons dingen uit zijn eigen opleiding liet ervaren in en naast het NLP curiculem. In het verlengde introduceerde Paul het werk van Dr. Alberto Villoldo, de oprichter van The Four Winds. Enigzins geprikkeld door hetgeen Paul mij/ons hier in liet ervaren ben ik Dr. Villoldo zijn boeken gaan lezen.
Dit in alles in mijn achterhoof dacht ik na over mijn opleiding ‘Humanistiek’, en wat ik hier verder mee wilde. Het was voor mij helder dat ik mijn werk als trainer samen met mijn broer bij Balanced Mind wilde doen en dat ik hiernaast mijn eigen plek wilde hebben voor coaching en consultancy. Deze plek heb ik de naam Core Connections gegeven. Gelijktijdig ging ik nadenken wat ik hier qua studie nog voor nodig zou hebben. Immers mijn eerste stage had ik gedaan bij Gerriede Heer en haar coaching en traingsbureau ‘Aricia’. Dit leidde mij tot mijn tweede stage. Deze stage deed ik bij Martin Hetebrij en zijn Politieke Dimensie. Verder wou ik in het verlengde van deze stages mijn afstudeerscriptie schrijven. Qua studiepunten zou ik dan nog een jaar aan modules moeten volgen. Met deze studiepunten wilde ik iets bijzonders doen.
Je zou het al kunnen raden of weten, maar ik koos er voor om deze studiepunten extern te halen. Immers bij de UvH is het mogelijk om iets van 75% van 1 jaar te vullen met externe modules Zo kwam ik, mede door de inspiratie van Paul en Alberto uit op de een jarige Master ‘Medische antropologie en Sociologie‘. Mijn onderzoeksonderwerp zou dus sjamanisme worden en wel specifiek in Peru.
Nadat een jaar gestudeerd te hebben en dus tegerlijkertijd ook punten voor Humanistiek te verzamelen, was tijd om mijn antropologische veldondezoek te doen. Ik koos er voor om mijn onderzoek te richten op de sjamanen uit Cuzco. En ja daar kwam The Four Winds weer om de hoek kijken, aangezien zij een aantal modules in hun programma hebben die in Peru plaatsvinden. Deze modules zouden grotendeels gegeven worden door de sjamanen uit Peru.
Kortom het contact met The Four Winds is een geweldige plek voor het begin van mijn onderzoek en voor verdere aanknopingspunten. En ja ik kan nu met volle zekerheid zeggen dat het investeren in een module bij de 4 winden een goede keuze is geweest. Niet alleen omdat het voor mijn onderzoek goede contacten heeft verzorgd, maar ook omdat ik veel plezier heb en veel leer van de sjamanen en The Four Winds.
De dingen die ik hier mee maak zijn een mix tussen neo sjamanisme en traditioneel sjamanisme. Ik heb eens nagedacht hoe ik dit een samenvattend beeld kan weergeven. Toen kwam ik tot het inzicht dat ik foto’s kan maken. Kortom ik wachte het moment af en zou een foto van Dr. Villoldo en een sjamaan nemen:
Zo is het geweldig hoeveel aanknopingspunten ik na een week in contact te zijn met The Four Winds al heb gekregen. Deze zogenaamde ‘leads’ heb ik niet eens van de staff gekregen, maar veel meer van de deelnemers. Een aantal contacten zijn bijvoorbeeld een sjamaan, die ik getipt kreeg door een kok in een heerlijk restaurant. Volgens hem zijn er iets van 600 sjamanen in de buurt van Cuzco en slechts een daarvan is volgens hem erg goed.
Verder ben ik getipt voor twee sjamanen in Lake Titicaca. Ook heb ik een tip gekregen voor en goede sjamaan in de jungle. Verder kreeg ik in Nederland al een tip van Flora, een goede vriendin van mij. Zij wees mij er op dat er eind July een zevendaagse bijeenkomst zou zijn over het sjamanisme in het noorden van Peru.
Ook heb ik al een goede tourguide gevonden voor de Inca Trail, die ik hoogst waarschijnlijk met mijn Nicole en mijn moeder ga doen. (Ja willen we dit nog steeds ??)
Agenda komende tijd:
Al met al heb ik op dit punt een drukke agenda:
* Tot en met 4 July ben ik hier in Cuzco in het zogenaamde ‘Via Illuminata’ programma van de Four Winds
* Van 5 Juli tot en met 10 juli ga ik eveneens mee met The Four Winds, naar het Lake Titicaca meer.
* Hierna zoek ik, samen met een Nederlandse Globtrotter contact met tenminste een van de getipte sjamenen in de buurt van Lake Titicaca
* 21 juli t/m 28 juli zal ik vermoedelijk in Iquitos zijn voor de conferentie over sjamanisme.
* September: met Nicole en mijn moeder rond reizen.
Daarna ga ik eens analyseren wat ik verder ga doen.
Groetjes en tot eens 😛