Het doel was helder, trainen, trainen en nog eens trainen in het uitdagende Rio de Janeiro! Samen met een teamgenootje, Yasmin, was het tijd om ons verder in het Braziliaanse Jiu Jitsu te verdiepen. Gelukkig wist Yaz de weg en de juiste plekken om te trainen, aangezien zij al meerdere keren naar Rio was geweest. Al met al kan ik zeggen dat de weken in Rio enigszins eentonig waren aangezien het trainen voorop stond. Maar o zo mooi! Ter vergelijk mijn leraar, Mathieu Peters is de eerste man, in Nederland, met een zwarte band Braziliaans Jiu Jitsu, na hem zijn er nog iets van 4 zwarte banders bij gekomen, waaronder zijn broer Willem. Echter bij de twee locaties waar wij trainden, Check-Mat & De La Riva, lopen elk wel minstens 20 tot wel 30 zwarte banders. Uiteraard is deze sport begonnen in Brazilië, maar nog steeds is het een ongelofelijk fenomeen om zoveel jongens en meiden met een zwarte band te zien en daar mee te mogen trainen!
Toeristisch stuff
Natuurlijk heb ik wel een beetjetoeristische dingen gedaan, zoals het grote Christus beeld bezoeken (en dat voor een humanist ;)), de suiker-rots met kabelbaan bezocht en uiteraard meerdere keren het strand bezocht. Ook heb ik de beruchte Favellas eens bezocht. Dit zijn de zogenoemde sloppenwijken. Helaas mochten we geen foto’s maken van de gewapende bendes, maar geloof mij, het was erg indrukwekkend! Geen BJJ, MMA of Kickbokstechniek is tegen deze heren van de onderwereld op gewassen!
Het Christusbeeld De flats, auto’s en het strand (Rio) (voor Thom)
Krottenwijken
De vraag die ik mijzelf stelde was: ‘was het mooi om te zien?’ de conclusie is dat het niet echt mooi is om in de krottenwijken te kijken. Simpel vanwege het geweld, de criminaliteit en de armoede. Tijdens het bezoeken van een schilderplaats werd het helder dat er twee beelden van Brazilië zijn. Een van een welvarend land met een groeiende economie. En een ander beeld werd niet alleen door een van de kunstenaren gesymboliseerd door de Braziliaanse vlag, maar een vlag met kogelgaten, en uit de kogelgaten vloeide bloed, veel bloed. Het beeld zette mij in ieder geval aan het denken, over het dubbele gezicht van een stad als Rio. Helaas mocht ik ook hier geen foto van maken.
De krottenwijk
House party @ the sugar loaf
Toen ik op de suikerrots was, dacht ik nog eens na over hoe bijzonder het wel niet zou zijn om hier eens een houseparty mee te kunnen maken! Een week later, tijdens het bezoeken van het Christus beeld kwam ik een aantal medetoeristen tegen die mij vertelden dat er diezelfde avond, jawel, een houseparty op de suikerrots zou zijn! De vraag of ik ook mee wilde was natuurlijk snel gemaakt! Wat deze locatie zo bijzonder maakte was dat ik vanuit deze locatie overzicht had over bijna de hele stad!
Uitzicht vanuit de suikerrots
Braziliaans Jiu Jitsu
Twee weken was het plan om in Rio te blijven om dan vervolgens twee weken in Sao Paulo te trainen. Yasmin die druk bezig is met haar voorbereidingen op de mundials (wereldkampioenschappen BJJ) zou twee weken in Rio, twee weken in Sao Paulo en 2 weken in San Diego werken aan het verbeteren van haar technieken. Zelf doe ik niet mee met de wereldkampioenschappen. Wellicht volgend jaar, wie weet.. Zo besloot ik van mijn oorspronkelijk plan af te wijken door 1 week langer in Rio te blijven. De reden was simpel; ik was er nog niet klaar voor om Rio zo snel al weer te verlaten!
Tijdens het trainen kreeg ik te vaak te horen dat ik erg sterk ben. Zelf ben ik daar weer zo nuchter over dat dit waarschijnlijk door mijn Friese roots komt en omdat ik een geweldig fitnessprogramma volg (Max-OT). En daarbij gaat het bij BJJ niet om kracht, maar om techniek, en daarvoor was ik tenslotte in Brazilië. Tijdens mijn afscheid kreeg ik veel mooie woorden in de kader van dat ze mij in de drie weken hebben zien groeien in het gebruik maken van de technieken en dat ze mij hierbij een echte warrior vonden. 🙂 Maar het mooiste compliment kwam toch wel van de grote man Ricardo Veiria himself! (negenvoudig wereldkampioen en de leraar bij Check Mat) hij zei dat het erg goed met mij gaat en dat ik veel goede technieken liet zien, want, zoals gezegd gaat het tenslotte bij BJJ niet om kracht maar om de technieken! Een nieuwe vriend, Fellipe de Costa, en tevens tweevoudig wereldkampioen zwarte band BJJ in zijn gewichtsklasse heeft dan ook de slogan: Minimal strenght, maximum outcome’. Toch ben ik van plan om mij niet te veel te laten raken door deze complimenten aangezien ik elke keer weer mijn best moet doen om te laten zien wat ik op de mat waard ben. Because the prove of the pudding, is nog altijd ‘the eating’. Ofwel ‘de tecnieken moet je kunnen en kennen’ zegt Matthieu dan meerdere keren.
Het is echt geweldig om te zien hoe deze sport hier zo leeft. Ik heb nog het voorrecht gehad om een oudere man met een rode band te mogen zien (die komt een hele lange poos nadat je de zwarte band verdient hebt). In de gyms die ik bezocht heb, kom je meer mensen tegen met een zwarte band dan er in heel Nederland te vinden zijn! ongelofelijk inspirerend!
Leuk om te zien dat wij niet de enigen zijn die naar Brazilië gaan om daar te trainen, natuurlijk waren mannen als de gebroeders Peters ons al voor geweest, maar op het moment dat wij daar trainden, waren er ook jongens uit Turkije, Rusland, de U.S., Israel, Noorwegen en tal van andere landen.
Daarbij was het ook een belevenis om eens op de Brasiliros te kijken (de grootste wedstrijden in Brazilië). Een volgende keer wil ik mee doen, maar dit keer was ik er om te kijken en Yasmin aan
te moedigen. Nu nog een beetje richten op de takedowns en ik voel me helemaal vertrouwd in dit spel 🙂
BJJ op de TV Check-Mat (met dank aan Yasmin)
Volgende dingen op mijn agenda:
Na Rio de Janinero was het tijd om naar de verbazingwekkend mooie watervallen bij Foz do Iguacu te gaan. Feitelijk zijn deze wattervallen de plek van de grens met Argentinie en Paraguay.
… to be continued …