Na het contact met Alan en Rosse Mary, was het tijd om samen met Monicia, Carmen, Alfredo en Vidantin naar Charizani te gaan. Het doel was om een aantal rituelen met twee ‘elders’, ofwel sjamanen uit de bergen te doen. Deze ‘oude’ sjamanen (84 en 75) bleken overigens erg kwiek te zijn. Overdag lopen ze rond met koeien, schapen en tal van andere schepsels, al dan niet uit andere dimensies 😉
Charizani is een arm dorpje midden in de bergen, maar ow wat een mooie plek, wederom ‘breathtaking’ ditmaal niet vanwege de hoogte maar puur en alleen om de schoonheid van deze plek.
Op weg naar het riviertje                                     Ik en een van de elders (sjamanen)
Het eerste contact wat we met ‘papa’ hadden bestond uit een reading. Hij deed dit aan de hand van het openen van een zak met cocabladeren. De lezing vond plaats a.d.h.v.hoe de bladeren er uit zagen en hoe ze op de tafel lagen. De ouwe sjamaan kon hier allerlei dingen uit opmaken. In werkelijkheid ging het niet alleen over hoe de bladeren lagen maar meer over wat de spirits de oude sjamaan wisten te vertellen. Ieder was persoonlijk geraakt over de persoonlijke dingen die de sjamaan ons wist te vertellen. Ook ik wist niet aan een uitgebreide reading te ontkomen 😀 . Het was opmerkelijk dat toen wij de volgende dag bij Tio Pepe (zie foto) een ritueel gingen doen, dat hij voor zowel Alan, Vidantin, Rosse Mary en mij grotendeels hetzelfde wist te vertellen dan zijn collega de nacht daarvoor. Dat terwijl zij elkaar niet gezien hadden! De methode van Tio Pepe was iets anders, hij maakte niet gebruik van een coca-reading, zoals gebruikelijk is in Bolivia, maar van een kaartendek die iets weg had van de Tarotkaarten.
Het opmerkelijke was dat we de eerste dag om 4 uur begonnen en de tweede dag om 5 uur. Dit was omdat de conectie met de geestenwereld het gemakkelijkste is. Ach wat zal ik er van zeggen.. op deze manier heb ik ook nog eens twee mooie zonsopgangen gezien 😉
Verder werden we gezegend met de krachten van de spirits (oa. vd bergen). Dit gebeurde aan de hand van een soort gebed waarbij de sjamaan het offer (snoep, cocabladeren, wijn, lamavet etc ineengevouwen in een doek) op onze hoofden lag en daarbij het de energieën, van het offer en de krachten van de spirits aan ons (energetisch) doorgaf. Ik kan jullie verzekeren dat het een bijzonder gevoel was. Iets wat ik niet snel zal vergeten.
Ook in dit dorp had ik grote vrienden gemaakt met de kinderen van de mensen die zo vriendelijk waren om elke dag voor ons te koken!
My friends!                                                              The kitchen
Tiwanacu
Nadat wij weer terug waren in La Paz, om bij te komen van onze verhalen (lees lekker eten, douchen en het surfen op het internet) was het na een aantal dagen tijd om de oude ruines of zoals ze het hier plechtig noemen de ‘tempels’ van Tiwanacu te bezoeken. Rosse Mary heeft haar huis in La Paz, ze woont hier met haar drie zonen, maar ze heeft ook een huis op het eiland van de zon. Hiernaast is ze bezig een huis in Tiwanacu te bouwen. Dit huis is bijzonder aangezien het gebouwd word in de vorm van het ‘Andean Cross’.
Tiwanacu
Tiwanacu is het centrum van een hele oude beschaving (v.a. 1580 B.C.) die voor de Inka’s regeerde over grote delen van Zuid-Amerika
Rosse Mary’s house under construction       Shape of the (male) Andean Cross
De griezels van Tiawanacu 😉
Ja wat kan ik er meer over zeggen, het is een mooie archeologische plaats die verbonden is met allerlei sterrenconstellaties. Maar ook met geografische plaatsen zoals Cuzco, het eiland van de zon en tal van andere plaatsen. De plaats is onthuld in mysteries. De mythen, sagen en verhalen die hier ronddwalen variëren, van ufo’s/aliens en reptielachtige wezens tot magische portalen naar andere dimensies. Wat er allemaal van waar is in natuurlijk niet helemaal na te gaan…
Bijzonder om nog te vertellen is dat Rosse Mary een professionele tourguide is die samenwerkt met een archeoloog die helderziend is en zondoende vele bijzondere opgravingen op zijn naam weet te zetten. De opgravingen zijn hier slechts voor 15% gedaan.
Al met al nog genoeg te ontdekken!